درمان شناختی رفتاری (CBT)
درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری (CBT) یک رویکرد درمانی روانشناختی است که به طور موثر برای طیف وسیعی از مشکلات سلامت روانی به کار گرفته شده است. این درمان با بیش از 300 مطالعه منتشر شده، بیشترین حمایت روانشناختی است. این توسط موسسه ملی تعالی بالینی (NICE) برای اختلالات اضطرابی و افسردگی توصیه شده است و کاربردهای موثر دیگری نیز در بسیاری از مشکلات سلامت روان دارد.
CBT بر این اصل استوار است که پریشانی روانی ناشی از تحریف و سوگیری در نحوه تفسیر یک فرد از رویدادها است. اینها معانی منفی را به وجود می آورند و باورهای غیر مفید را حفظ و تقویت می کنند. علاوه بر این، نحوه رفتار یک فرد می‌تواند از طریق تداخل در حل مؤثر مشکل، با ایجاد اختلال در خودتنظیمی و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض تجارب یادگیری اصلاحی، مشکلاتی ایجاد کند. به عنوان مثال، اجتناب از یک شیء ترسناک مانع از این می شود که شخص متوجه شود که آن شی هیچ خطر واقعی ندارد و باورهای نادرست در مورد آسیب بدون تغییر باقی می ماند و اضطراب ادامه می یابد.
CBT شامل طیف وسیعی از مدل ها و رویکردهای خاص برای درمان اختلالات است. درمان مبتنی بر مدل‌های خاص اختلال، و بسیاری از این مدل‌ها اکنون در دسترس هستند، ترجیح داده می‌شود. درمان اضطراب و افسردگی معمولاً 12-14 جلسه طول می کشد و درمانگر با مراجعه کننده کار می کند تا افکار، سوگیری ها و رفتارهای منفی را که زمینه ساز علائم هستند بررسی و اصلاح کند. مشق شب بخشی از درمان است و اغلب شامل ثبت افکار، تغییر الگوهای رفتار، برنامه ریزی فعالیت ها و انجام آزمایش های رفتاری برای آزمایش باورهای تحریف شده است.
